ดอกของต้นสำโรงค่ะ ชื่อทั่วไป : สำโรง ชื่อท้องถิ่น : จำมะโฮง (เชียงใหม่) มะโรง มะโหรง (ปัตตานี) โหมโรง (ภาคใต้) ชื่อสามัญ : Bastard Poon, Pinari ชื่อวิทยาศาสตร์ : Sterculia foetida L. ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ไม้ต้น สูงประมาณ 30 เมตร ใบ : ใบประกอบแบบฝ่ามือ มีใบย่อย 5-7 ใบ รูปรีหรือรีแกมขอบขนาน หนาคล้ายหนัง เกลี้ยงหรือมีขน ปลายใบแหลมหรือติ่งแหลม ฐานรูปลิ่ม ขอบเรียบ ดอก : ดอกแบบช่อแยกแขนง ออกที่ปลายยอด หรือบริเวณรอยแผลที่ใบหลุดร่วง ดอกแยกเพศ ดอกตูมรูปไข่ กลีบเลี้ยงเชื่อมกันปลายแยกเป็น 5 แฉก บริเวณโคนมีขน ดอกเพศผู้ มีเกสรเพศผู้ 14-15 อัน ดอกเพศเมีย มีรังไข่อิสระ รูปไข่ ก้านเกสรเพศเมียมีขน ยอดเกสรเพศเมีย 5 แฉก ผล : ผลแห้งแล้วแตก รูปไต เปลือก : เปลือกสีน้ำตาลเทา นิเวศวิทยาและการกระจายพันธ์ มักขึ้นในป่าเบญจพรรณและป่าดิบแล้ง สูงจากระดับน้ำทะเล 100-600 เมตร การใช้ประโยชน์ เนื้อไม้ใช้ทำกระดาน เครื่องเรือน เปลือกใช้ทำเชือกหยาบ น้ำมันจากเนื้อในเมล็ดใช้ปรุงอาหารและใช้จุดไฟ ใบเป็นยาระบาย ผลเป็นยาสมานท้องและแก้โรคไต เมล็ดอบแล้วกินได้ เปลือกและใบใช้ไล่แมลง ขอขอบคุณข้อมูลจาก สำนักงานความหลากหลายทางชีวภาพด้านป่าไม้ กรมป่าไม้