การปลูกไผ่เพื่อขายหน่อหรือขายลำ เราต้องศึกษาตลาดเบื้องต้นก่อนว่าจังหวัดที่เราอยู่ หรือจังหวัดใกล้เคียง หรือชุมชนอำเภอที่เราอยู่นั้นเขาบริโภคหน่อไม้อะไร หรือเขาใช้ลำไผ่อะไรเป็นหลัก ลำเขาเอาไปใช้งานอะไร ก่อสร้าง จักรสาน ทำตะเกียบ หรืออื่นๆ คำนึงถึงแหล่งน้ำ ยิ่งการให้หน่อออกนอกฤดูก็ต้องใช้น้ำมากกว่าการปลูกไผ่เพื่อขายลำ หากไม่มีน้ำผลผลิตไม่ได้คุณภาพ รายได้ก็ลด ลำไผ่ไม่ได้คุณภาพราคาก็ตก ขุดสระน้ำ เจาะบาดาลก็คือต้นทุน คำนึงถึงภูมิอากาศ ไผ่บางชนิดเติบโตช้าในพื้นที่สูง เช่นแตกกอช้า ให้ผลผลิตต่ำ ไผ่บางชนิดเจริญเติบโตช้าในพื้นที่ล่าง เช่นให้ลำเล็กกว่า หรือหน่อเล็กกว่า เพราะแหล่งกำเนิดไผ่แต่ละชนิดไม่เหมือนกัน ดังนั้นต้องศึกษาไผ่แต่ละชนิดให้ดี อย่าปลูกไผ่ตามกระแส ควรปลูกไผ่ตามตลาดใกล้บ้านต้องการ บางจังหวัดเป็นเมืองใหญ่ บางจังหวัดเล็ก ชุมชนใหญ่น้อยไม่เท่ากัน เศรษฐกิจรายได้ไม่เท่ากัน รายได้คนในท้องถิ่นโดยเฉลี่ยไม่เท่ากัน ปลูกพื้นที่ราบไม่มีหน่อไม้ธรรมชาติ หรืออยู่ในพื้นที่เขาที่มีไผ่ธรรมชาติ ย่อมมีผลต่อราคาและการขายในฤดูฝน ไผ่ขายลำ ลำเล็กราคาก็ถูกกว่าลำใหญ่ ความต้องการใช้ลำไผ่แต่ละพื้นที่ไม่เหมือนกัน จังหวัดใหญ่ใช้ลำไผ่ในงานก่อสร้างมากกว่าจังหวัดเล็กๆ หรือจังหวัดที่ปลูกผัก ผลไม้มาก ก็ต้องใช้ลำไผ่ในการค้ำยันกิ่งมากกว่า เช่นลำไย ทุเรียน ส้ม หรือแม้แต่มะนาว