จีนมุ่งมั่นเรื่อง ‘เกษตรกรรมแห่งอนาคต’ ถึงขนาดนำเมล็ดข้าวไปกับ ฉางเอ๋อ-5 ซึ่งเป็นยานสำรวจดวงจันทร์ของจีน และนำเมล็ดข้าวอวกาศเหล่านั้นมาปลูกในเรือนกระจกของ ศูนย์วิจัยวิศวกรรมแห่งชาติ ด้านการปรับปรุงพันธุ์พืชอวกาศ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์จีนตอนใต้

เมล็ดข้าวเหล่านี้เดินทางไปดวงจันทร์เมื่อเดือนพฤศจิกายนและกลับมาถึงโลก 17 ธันวาคม 2563 ต้องเดินทางไกลมากกว่า 7.6 แสนกิโลเมตร เพราะจีนต้องการศึกษาเมล็ดพืชกลายพันธุ์จากการสัมผัสกับรังสีคอสมิกและแรงโน้มถ่วงที่เป็นศูนย์ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่จีนผลิตเมล็ดข้าวอวกาศ

หลายคนตื่นเต้นตกใจเมื่อได้ยินเรื่องของฟาร์มอัจฉริยะ เครื่องจักรกลการเกษตรอัจฉริยะ หุ่นยนต์ภาคการเกษตร เนื้อสัตว์จากห้องปฏิบัติการ การวิเคราะห์ธาตุอาหารในดินด้วยปัญญาประดิษฐ์ ฯลฯ ขอเรียนว่านี่เป็นเรื่องปกติธรรมดาที่เรียนและสอนกันในมหาวิทยาลัยเกษตรของจีน หากจีนเปิดเผยเกษตรกรรมบูรณาการจากศาสตร์ทุกประเภทรวมทั้งเกษตรอวกาศ ผู้คนที่ได้ยินได้ฟังก็คงจะนึกไม่ถึงว่า มนุษย์จะก้าวหน้าด้านเทคโนโลยีการเกษตรไปได้ไกลขนาดนี้

จีนมีพลเมืองมากที่สุดในโลก มนุษย์มีปากมีท้องที่ต้องกินต้องใช้ จีนจึงให้ความสำคัญกับกระทรวงเกษตรและกิจการชนบท โดยเฉพาะด้านอุตสาหกรรมเมล็ดพันธุ์ เพื่อรับประกันความมั่นคงทางธัญพืช ปัจจุบันจีนเก็บพันธุกรรมพืชไว้มากถึง 4.4 แสนรายการ พ.ศ. 2564 นี้จีนจะเปิดแหล่งเชื้อพันธุกรรมพืชแห่งใหม่ที่เก็บพันธุกรรมพืชได้มากที่สุดในโลกถึง 1.5 ล้านรายการ

มีเมล็ดพันธุ์แล้วก็ต้องมีที่หย่อนเมล็ดพันธุ์เพื่อให้พืชงอกออกผล จีนค้นคว้าวิจัยในเรื่องการใช้พื้นที่ปลูกพืชและการวิจัยนั้นประสบความสำเร็จขนาด จีนสามารถปลูกข้าวในทะเลทรายที่แห้งแล้งที่สุดอย่างในแผ่นดินตะวันออกกลางและการปลูกข้าวในโคลนเลนปากแม่น้ำ ซึ่งเป็นข้าวน้ำเค็มได้

พลเมืองในหลายประเทศต่อต้านรัฐบาล เพราะมีความสงสัยในความโปร่งใสของการบริหารงาน จีนเป็นประเทศที่ปล่อยข่าวด้านการพัฒนาออกมาอย่างต่อเนื่องจนประชาชนเชื่อถือและสนับสนุนในสิ่งที่รัฐบาลทำ การค้นคว้าวิจัยแต่ละประเภทต้องใช้เงินมากมายมหาศาล แต่ประชาชนก็เออออห่อหมกกับรัฐบาล เพราะรู้ว่านั่นคือผลประโยชน์ของตนเองในอนาคต